czwartek, 25 listopada 2010

DZIEŃ PAMIĘCI OFIAR WIELKIEGO GŁODU NA UKRAINIE 1932-33

W sobotę 27 listopada w każdej cerkwi w Dekanacie Sanockim o godz. 16.00 zabrzmią dzwony upamiętniające miliony obywateli Ukrainy zagłodzonych na śmierć w latach 1932-33. W niedziele zostaną odprawione uroczyste nabożeństwa w tej intencji i zostaną zapalone znicze przed cerkiewnymi krzyżami.
25 вересня 2010 року, у день віддання празника Різдва Богородиці, духовенство і парафіяни Сяніцького Деканату відбули другу прощу до Полянчика, де в колишньому греко-католицькому храмі знаходиться Чудотворна ікона Божої Матері з Лопенки.
З вітальним слов
ом до прочан звернулися о. Войцєх Шляхта- римо-католицький парох Полянчика та сяніцький декан о. Ярослав Вєнц.
Моління перед Чудотворною іконою Божої Матері з Лопенки розпочалися Молебнем до Богородиці а опісля служилася Божественна Свята Літургія, яку очолив о. Ярослав Вєнц- декан саноцький, а співслужили: о. Андрій Журав, о. Христофор Блажеєвський та о. Роман Кілик.


Звертаючись до вірних, які прибули до Полянчика, о. Ярослав Вєнц наголосив що вже у перших християнських віках були в почитанні ікони, серед яких особливе місце займає ікона Богородиці. Свої ласки Пречиста роздає всюди, по всьому світу і також вибирає місця серед наших гір – Гора Зявління, Кальварія Пацлавська, Гора Явір чи Лопенка. Божа Мати роздає ці ласки тим, що моляться перед Її іконою, а ікони ці називаємо чудотворними.
По завершенні Літургії отці відслужили панахиду над могилою о. Василія Охнича – який жив в роках 1858-1942 і був парохом Полянчика.

ФОТО

о. Роман Кілик

Galeria Cerkwii Dekanatu

Zapraszamy do odwiedzin galerii zdjęć cerkwii naszego dekanatu.



Cerkwie Dekanatu Sanockiego

sobota, 20 listopada 2010

Parafia Rzeszów

 Parafia pod wezwaniem Zaśnięcia Najświętszej Bogurodzicy
 
 
Adres świątyni:
Parafia rzymsko-katolicka pod wezwaniem św. Trójcy
w Rzeszowie; 35-061 Rzeszów; ul. Targowa
 
Adres parafii:
35-061 Rzeszów; Króla Kazimierza 20/3
Telefon: (017) 853-33-12
 
Rys historyczny:
Parafia erygowana dekretem abp Jana Martyniaka z dnia 27 września 2001 r. Pierwszym administratorem parafii był ks. Vasile Stoica. Od 7 kwietnia 2003 r. administratorem jest ks. prałat Miron Mirosław Michaliszyn.
 
Do parafii należą: Boguchwała, Krasne, Łańcut, Pawłokoma
 
Porządek Mszy św.:
niedziele i święta: 15:00
w święta nie będące dniami wolnymi od pracy: 16:00
 
Odpusty w parafii: 28 sierpnia
 
Księgi metrykalne:
Księgi Chrztów: od 2005 r.
Księgi Małżeństw: od 2005 r.
Księgi Zmarłych: od 2006 r.

Parafia Zyndranowa

Cerkiew parafialna pod wezwaniem św. Mikołaja
 
 
Adres parafii:
Zyndranowa; 38-454 Tylawa
 
Adres parafii:
 38-543 Komańcza 173
 
Telefon (013) 4677140
 
Porządek Mszy św.:
niedziele i święta: 8:30
w święta nie będące dniami wolnymi od pracy: 8:30
 
Odpusty w parafii: 19 grudnia
 
Księgi metrykalne:
Księgi Chrztów: od 1991 r.
Księgi Małżeństw: od 1991 r.
Księgi Zmarłych: od 1991 r.

Rys historyczny:
Parafia reaktywowana w 1991 roku. 12 grudnia 1993 roku na mocy umowy podpisanej przez ks. Michała Moskwę proboszcza parafii rzymskokatolickiej w Tylawie i ks. Juliusza Krawieckiego rozpoczęto greckokatolicką odprawę.
 
Duszpasterze:
 
Ks. Krawiecki Juliusz - 1993-2001 - administrator,
Ks. Janusz Nahacz - 2001-2002 - administrator,
Ks. Jan Hałuszka - 2002 -wikariusz,
Ks. Andrzej Żuraw - 2002 - proboszcz,
Ks. Bogdan Kiszko -  od 1 września 2005 roku do 19 sierpnia 2010 roku - wikariusz,
Ks. Krzysztof Błażejewski - od 20 sierpnia 2010 roku do 13 stycznia 2014 roku - wikariusz.

Parafia Olchowiec

Cerkiew parafialna pod wezwaniem Przeniesienia Relikwii św. Mikołaja
 


Adres cerkwi:
38-450 Dukla; Olchowiec
 
Adres parafii:
38-543 Komańcza 173
Telefon (013) 467-71-40
 
Porządek Mszy św.:
niedziele i święta: 10:15
w święta nie będące dniami wolnymi od pracy: 10:15
 
Odpusty w parafii: 23 maja
 
Księgi metrykalne:
Księgi Chrztów: od 1991 r.
Księgi Małżeństw: od 1991 r.
Księgi Zmarłych: od 1991 r.
 
Historia parafii:
 
Pierwsze informacje o wsi Olchowiec pochodzą z 1581 roku. W tym czasie Olchowiec należał do rodziny Stadnickich. Było wtedy w we wsi 5 dworzyszcz wołoskich. Cerkiew parafialna pochodzi 1936 roku. Początek budowy świątyni datuje się na 1934 rok. Stanęła na miejscu  starej, która według przekazu została zakupiona po południowej stronie granicy na tak zwanych Węgrzech.(Węgrami nazywano obszar po południowej stronie granicy.). Informacje o pierwszej świątyni pochodzą z 1792 roku. W okresie międzywojennym wieś siłami społecznymi wybudowała szkołę, drogę. Znaczne obciążenia finansowe mieszkańców spowodowały, że nie ukończono cerkwi. Z elementów architektonicznych brakuje dzwonnicy, trzeciej kopuły. Wnętrze zaś nie posiadało rozpisu i ikonostasu. 

W 1939 roku wieś liczyła 87 rodzin w tym 5 cygańskich. W okresie drugiej wojny światowej 48 osób wywieziono do Niemiec a rodziny cygańskie do Oświęcimia. Poważnych zniszczeń wieś doznała podczas operacji dukielsko- preszowskiej jesienią i zimą 1944-1945 roku. 

W latach 1944-1945 prawie 80% mieszkańców wsi wyjechało do ZSRR, w Olchowcu pozostało 20 rodzin.
Olchowiec należy do nielicznych wsi, w których podczas Akcji Wisła pozostawiono mieszkańców. Z 20 rodzin pozostawiono 12. W polskich kręgach badaczy łemkowszcyzny  przyczyna takiego zachowania się władz komunistycznych upatrywana jest w wystawieniu przez ks. Findysza rodzinom, które pozostały rzymskokatolickich metryk chrztu z wpisaną narodowością polską. Jest to nieprawdą. Grupa mieszkańców udała się do ks. Findysza proboszcza Nowego Żmigrodu z prośbą o pomoc. Ks. Findysz odniósł się sceptycznie co do możliwości udzielenia skutecznej pomocy i spisał jedynie nazwiska przybyłych. Wysiedlenie objęło osiem rodzin w tym i sołtysa, który wcześniej odwiedził wspomnianego księdza. We wsi pozostało 12 rodzin w tym te, które nie zwróciły się o pomoc do ks. Findysza. 

W 1948 roku z terenów Ukrainy Radzieckiej powróciły dwie rodziny. Z pięciu rodzin cygańskich jedynie dwie przeżyły zawieruchę wojenną. 12 osób zostało uwięzionych w obozie w Jaworznie, gdzie jedna osoba poniosła śmierć. 

W latach 1947- 1956 jedynie w przypadku pogrzebów posługę duszpasterską sprawowali księża rzymskokatoliccy z Dukli i z Nowego Żmigrodu. W sprawach chrztów ślubów wierni udawali się do Krempnej gdzie proboszczem był greko-katolicki ks. Jan Wysoczański, który również uniknął deportacji i do 1956 roku odprawiał w rycie łacińskim. Po 1956 roku- do 1970, ks. Wysoczański mimo szykan władz komunistycznych    w miarę możliwości sprawuje posługę duszpasterską dla greko- katolików na terenie Krempnej, Polan, Olchowca i okolic. Od roku 1970 do Olchowca dojeżdżają księża z Komańczy. W 1992 roku parafię obejmuje ks. Juliusz Krawiecki. 

W 1953 roku władze nakazały rozebrać cerkiew i z jej elementów wybudować garaże w Państwowym Ośrodku Maszynowym w Miejscu Piastowym. Świątynie uratowała zdecydowana postawa mieszkańców, głównie kobiet, którzy obronili ją przed zniszczeniem. 

W 1964 roku zamknięto cerkiew pod pretekstem katastrofy budowlanej.  Przejście wiernych na prawosławie,     w opinii odpowiednich organów przyspieszyło by przywrócenie chramu do kultu. Parafianie nie przyjęli tej sugestii władz i w tymże roku sporadycznie celebruje nabożeństwa ks. Jan Wysoczański. 

W 1989 roku cerkiew otrzymała ikonostas pędzla Andrzeja Stefanowskiego który, został przekazany w 1999 roku parafii w  Gajach  do nowo wybudowanej pierwszej na ziemi przemyskiej cerkwi za co,na wniosek proboszcza i budowniczego księdza kanclerza Bogdana Stepana parafia otrzymała z rąk Księdza Arcybiskupa i Metropolity Jana Martyniaka Gramotę. 

15-08-1991 roku Jego Ekscelencja Ksiądz Biskup Jan Martyniak reaktywuje dekretem Parafię Przeniesienia Relikwii Świętego Mikołaja. 

W 1993 roku parafia rozpoczęła remont cerkwi który, trwa do dzisiaj. 

5-08-1996 roku- dzięki staraniom ks. Juliusza Krawieckiego, Ksiądz Biskup Kazimierz Górny, Ordynariusz Diecezji Rzeszowskiej zwraca świątynię wspólnocie greckokatolickiej. 

1999-09-22 parafia otrzymuje z Muzeum Zamek w Łańcucie XVII i XVIII wieczny zespół ikon z Ruszelczyc i Leszczawki który, utworzy po renowacji najstarszy na środkowej Łemkowszczyźnie ikonostas. 

Od 1991 roku parafia wraz ze społecznością wsi organizuje w dniu 22 maja Kermesz Łemkowski ku czci świętego Mikołaja. Święto obok wartości religijnych prezentuje i rozwija elementy bogatego folkloru łemkowskiego. Kermesz gromadzi gości z zagranicy i Polski. Został na stałe wpisany do kalendarza kulturalnego Dukielszczyzny i województwa podkarpackiego.
 
Duszpasterze:

Ks. Mikołaj Zając - 1936-1947,
Ks. Jan Wysoczański - 1956-1970,
Ks. Stanisław Mucha - 1970-1971,
Ks. Stanisław Tarapacki,
Ks. Józef Ulicki,
Ks. Zenon Drozd,
Ks. Jan Pipka - 1984-1992,
Ks. Juliusz Krawiecki - 1992-2001,
Ks. Janusz Nahacz - 2001-2002 - administrator,
Ks. Andrzej Żuraw - od 4 kwietnia 2002 r. - administrator,
Ks. Bogdan Kiszko - od 1września 2005 roku do 19 sierpnia 2010 roku - wikariusz,
Ks. Krzysztof Błażejewski - od 20 sierpnia 2010 roku do 13 stycznia 2014 roku - wikariusz.
   
Parafia liczy 17 rodzin

Parafia Polany

Cerkiew parafialna pod wezwaniem św. Jana Chryzostoma


 
 
Adres cerkwi:
38-232 Krempna; Polany
 
Adres parafii:
38-543 Komańcza 173
Telefon: (013) 467-71-40
 
Porządek Mszy św.:
niedziele i święta: 11:45
w święta nie będące dniami wolnymi od pracy: 11:45
 
Odpusty w parafii: 26 listopada
   
Księgi metrykalne:
Księgi Chrztów: od 1991 r.
Księgi Małżeństw: od 1991 r.
Księgi Zmarłych: od 1991 r.
 
Rys historyczny:

Wzmianki o Polanach pochodzą z XVI wieku, kiedy to Polany były własnością do Mikołaja Stadnickiego. Osobliwością wsi jest pochodząca z 1914 roku druga co do wielkości na Łemkowszczyźnie  murowana cerkiew pw. św Jana Złotoustego. 

W czasie II wojny światowej wieś i cerkiew ulegają poważnym zniszczeniom. Po Akcji "Wisła" w latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych mieszkańcy bezskutecznie starają się o pozwolenie na remont cerkwi u odpowiednich ówczesnych władz. Dopiero utworzenie parafii prawosławnej otwiera drogę do odbudowy świątyni. Na początku  lat siedemdziesiątych pojawiają się ostre konflikty pomiędzy wspólnotą prawosławną  a rzymskokatolicką na tle użytkowania i prawa do własności świątyni. W efekcie od 13 lutego 1972 roku cerkiew była użytkowana wyłącznie przez Kościół rzymskokatolicki. Wspólnota prawosławna do 1989 roku modliła się pod murem świątyni. 

Kres konfliktowi położyło reaktywowanie Parafii Greckokatolickiej w 1991 roku i rozpoczęcie nabożeństw  w 1992 roku.
 
Duszpasterze:
 
Ks. Krawiecki Juliusz - 1992 - 2001,
Ks. Janusz Nahacz - 2001-2002 - administrator,
Ks. Andrzej Żuraw - od 1 września 2004 roku - administrator,
Ks. Bogdan Kiszko - od 1 września 2005 roku do 19 sierpnia 2010 roku - wikariusz,
Ks. Krzysztof Błażejewski - od 20 sierpnia 2010 roku do 13 stycznia 2014 roku - wikariusz.

Parafia Rzepedź

Cerkiew parafialna pod wezwaniem Przeniesienia Relikwii św. Mikołaja
 


Adres cerkwi:
38-520 Rzepedź
 
Adres parafii: 38-543 Komańcza 173
Telefon: (013) 467-71-40
 
Rys historyczny:

Cerkiew filialna w Rzepedzi do 1947 r. wchodziła do składu parafii w Turzańsku dekanatu łupkowskiego diecezji przemyskiej. Cerkiew drewniana zbudowana została w 1824 r. W 1938 r. w Rzepedzi mieszkało 1013 grekokatolików. Ostatnim proboszczem był ks. Bazyli Seredowicz.
 
Parafię utworzono w 1974 r. Cerkiew stała się własnością parafii w 1974 r. Pierwszym duszpasterzem był ks. mitrat Teodor Majkowicz (późniejszy ordynariusz diecezji wrocławsko-gdańskiej, urodzony w Rzepedzi i tu pochowany), wikariuszem został ks. Jan Pipka (od 1985 r.), który następnie został proboszczem (1988-2002).Wikariuszami byli też księża: Piotr Gaborczak (1994-1996), Jan Hałuszka (2001-2002), oraz Andrzej Żuraw (1999-2002), który od 4 kwietnia 2002 r. jest administratorem parafii w Rzepedzi. Wikariuszem od 1 września 2005 roku do 19 sierpnia 2010 roku był ks. Bogdan Kiszko. Od 20 sierpnia 2010 roku do 13 stycznia 2014 wikariuszem był ks. Krzysztof Błażejewski.
   
Porządek Mszy św.:
niedziele i święta: 9:45
w święta nie będące dniami wolnymi od pracy: 9:45
 
Odpusty w parafii: 22 maja
 
Księgi metrykalne:
Księgi Chrztów: od 1870 r.
Księgi Małżeństw: od 1901 r.
Księgi Zmarłych: od 1930 r.

Parafia Komańcza

Cerkiew parafialna pod wezwaniem Opieki Matki Boskiej
 
Adres cerkwi:
38-543 Komańcza 173
 
Adres parafii:
 38-543 Komańcza 173
Telefon (013) 4677140
 

 
Rys historyczny:
 
W okresie międzywojennym parafia w Komańczy wchodziła do składu dekanatu łupkowskiego diecezji przemyskiej. Cerkiew drewniana zbudowana w 1805 r., odnowiona w 1919 r. W 1938 r. parafia w Komańczy liczyła 2138 wiernych. W czasie II Wojny Światowej proboszczem był ks. Orest Wenhrynowicz, który zmarł w 1947 r. Pierwszym duszpasterzem po II Wojnie Światowej w Komańczy był ks. Emilian Kaleniuk, który od 1947 r. aż do 1961 r. odprawiał tu nabożeństwa greckokatolickie (zmarł w Komańczy 10 czerwca 1961 r.). Można więc uważać, że parafia w Komańczy jest jedyną greckokatolicką parafią w Polsce, która działa nieprzerwanie od swego powstania. Następcą ks. Kaleniuka był ks. Zenon Złoczowski, który pracował w miejscowej parafii w latach 1961-1968. W 1963 r. świątynia w Komańczy została odebrana grekokatolikom i przekazana Polskiemu Autokefalicznemu Kościółowi Prawosławnemu (spłonęła w 2006 r.), co zmusiło miejscowych wiernych do budowy następnej świątyni. W 1985 r. rozpoczęto budowę nowej cerkwi greckokatolickiej. Władze nie zgodziły się jednak na całkiem nowy budynek, toteż przeniesiono do Komańczy zniszczoną drewnianą cerkiew z Dydyniec pod Sanokiem i ustawiono ją jako zwieńczenie na wcześniej zbudowanym murowanym „fundamencie". Budowę ukończono w 1988 r. W 1990 r. z inicjatywy ks. Jana Pipki przy cerkwi powstało muzeum życia codziennego Łemków.
 
Kolejnymi duszpasterzami byli: ks. Teodor Sawka (1969-1971, ks. mitrat Teodor Majkowicz, ks. Bazyli Czerwinczak (1972-1975), o. Jarosław Madzelan MSU (1975-1977), ks. Zenon Drozd (1977-1978), ks. Stanisław Mucha (1978-1985). W latach 1985-2002 proboszczem był ks. Jan Pipka. Wikariuszem w 1992 r. był ks. Juliusz Krawiecki, zaś w latach 1993-1994 ks. Vasile Stoica, 1994-1996 - ks. Piotr Gaborczak, następnie ks. Jan Mariak (1996-1997). Od 1999 r. w parafii w Komańczy pracuje ks. Andrzej Żuraw, najpierw jako wikariusz, a od 2002 r. jako administrator. W latach 2001-2002 wikariuszem był ks. Jan Hałuszka, zaś wikariuszem od 1 września 2005 r. do 19 sierpnia 2010 r. był ks. Bogdan Kiszko.Od 20 sierpnia 2010 roku do 13 stycznia 2014 wikariuszem był ks. Krzysztof Błażejewski.
 
 
Porządek Mszy św.:
niedziele: 8:00
w święta nie będące dniami wolnymi od pracy: 8:00, 17:00
 
Odpusty w parafii: 14 października (Pokrowa)
 
 
Księgi metrykalne:
Księgi Chrztów: od 1870 r.
Księgi Małżeństw: od 1901 r.
Księgi Zmarłych: od 1930 r.

Parafia Kulaszne

Cerkiew parafialna pod wezwaniem św. Archanioła Michała
 
  
Adres cerkwi:
38-542 Rzepedź; Kulaszne
 
Adres parafii:
38-543 Komańcza 173
Telefon (013) 467-71-40
 
 
Rys historyczny:
 
W XIX i w pierwszej połowie XX w. (do 1947 r.) Kulaszne wchodziło do składu greckokatolickiej parafii w Szczawnem, dekanatu łupkowskiego. Ostatnim proboszczem był ks. Mychajło Hrobelski. W 1938 r. w Kulasznem mieszkało 550 grekokatolików. Zbudowana w 1844 r. w Kulasznem cerkiew pod wezwaniem św. Proroka Eliasza została przemianowana w 1901 r. na św. Michała. Od roku 1949 świątynia była własnością parafii rzymsko-katolickiej. Spłonęła w 1974 r., a na jej miejscu postawiono kościół rzymskokatolicki. Parafię greckokatolicką w Kulasznem reaktywowano w 1962 r. Pierwszym duszpasterzem był ks. Zenon Złoczowski (1962-1968), następnie ks. Bazyli Czerwinczak (1968-1975), o. Jarosław Madzelan MSU (1975-1977), ks. Zenon Drozd (1977-1978), ks. Stanisław Mucha (1978-1985). W latach 1985-2002 proboszczem był ks. Jan Pipka. Od 2002 roku proboszczem jest ks. Andrzej Żuraw. W okresie od 1 września 2005 roku do 19 sierpnia 2010 roku wikariuszem był ks. Bogdan Kiszko. Od 20 sierpnia 2010 roku do 13 stycznia 2014 wikariuszem był ks. Krzysztof Błażejewski.
Z inicjatywy ks. Andrzeja Żurawia i parafian w latach 2004-2006 zbudowano nową świątynię, zaprojektowaną przez inż. arch. Bogdana Jezierskiego. Cerkiew wzniesiono z cegły, banie pokryte zostały blachą miedzianą zaś ściany elewacyjne wyłożono cegłą klinkierową. Ikonostas wykonał Władysław Sowa, ikony namalowane zostały przez p. Karola Lekostaj, freski ścienne przez Marka Fabiana. Cerkiew poświęcona została w 2006 r. przez ks. abp Jana Martyniaka.
   
Porządek Mszy św.:
niedziele i święta: 11:15
w święta nie będące dniami wolnymi od pracy: 11:15
 
Odpusty w parafii: 21 listopada
 
Księgi metrykalne:
Księgi Chrztów: od 1870 r.
Księgi Małżeństw: od 1901 r.
Księgi Zmarłych: od 1930 r.

Parafia Wysoczany

Cerkiew parafialna pod wezwaniem św. Paraskewy
 
Adres cerkwi:
38-542 Rzepedź; Wysoczany
 
Adres parafii:
38-542 Rzepedź; Mokre 119
 
Telefon (013) 462-90-21

 
Rys historyczny:
Cerkiew w Wysoczanach do 1947 r. była częścią parafii w Płonnej i wchodziła do składu bukowskiego dekanatu diecezji przemyskiej. Od 1934 r. wchodziła do składu Apostolskiej Administracji Łemkowszczyzny W 1936 r. w Wysoczanach mieszkało 412 grekokatolików. Ostatnim proboszczem przed II wojną światową był ks. Włodzimierz Koleński. Cerkiew w Wysoczanach wysadzono w czasie II wojny światowej. Pierwotna, nie istniejąca dziś, cerkiew pochodziła z 1805 roku. Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1433 roku.

Cmentarz pochodzi z1512 roku. Od 1805 do 1990 roku, cmentarz był zarośnięty drzewami i krzewami. Obecnie istnieje tylko kilka kamiennych grobów.

Nowa murowana cerkiew została zbudowana w 1994 r., W dzień Św. Paraskewy poświęcona przez abp. Jana Martyniaka. Od tego czasu zaczęto odprawiać tam regularne nabożeństwa. W cerkwi znajduje się nowy ikonostas wykonany przez Władysława Sowę, ikony namalowane zostały przez Halinę Krogulecką. Przez wiele lat do Wysoczan dojeżdżał z Komańczy ks. Jan Pipka (1996-2002).

Zewnętrznie dwudzielna, pokryta dwupołaciowymi dachami kalenicowymi, pobitymi blachą. Nawa zwieńczona pozorną sygnaturą z krzyżem, do prezbiterium dostawiona zakrystia. W 2005 roku, w cerkwi zostały częściowo wykonane polichromie. Przed cerkwią stoi parawanowa dzwonnica ze współczesnymi dzwonami.

Od 24 marca 2002 r. do 22 sierpnia 2007 r. administratorem parafii w Wysoczanach był ks. Jan Hałuszka, który dojeżdżał tu z Mokrego.

Od 23.08.2007r. do 14.11.2011r. proboszczem był ks. Jarosław Wienc. 26 września 2011 roku na weczirni święta Podwyższenia Krzyża Świętego został poświęcony nowy przycerkiewny krzyż, który stanął na miejscu gdzie stała stara cerkiew. Cerkiew i krzyż przypomina wiernym o miejscu skąd od wieków płynie modlitwa do Trójjedynego Boga.

Od 15.11.2011 roku do 20.08.2012 roku - administratorem parafii był ks. Jarosław Czuchta.

Od 21 sierpnia 2012 roku administratorem parafii  jest ks. Bogdan Kiszko…
 


Porządek Mszy św.:
niedziele i święta: 8:30
w święta, nie będące dniami wolnymi od pracy: 8:30
 
Odpusty w parafii: 10 listopada
 
Księgi metrykalne:
Księgi Chrztów: do roku 2002 razem z Komańczą, od roku 2002 razem z Mokrem
Księgi Małżeństw: do roku 2002 razem z Komańczą, od roku 2002 razem z Mokrem
Księgi Zmarłych: do roku 2002 razem z Komańczą, od roku 2002 razem z Mokrem

Parafia Wielopole

Cerkiew parafialna pod wezwaniem św. Michała Archanioła
 
 
Adres cerkwi:
38-540 Zagórz; Wielopole
 
Adres parafii:
 38-542 Rzepedź; Mokre 119
 
Telefon (013) 462-90-21

 
Rys historyczny:
Według zachowanych dokumentów pierwszą świątynię w Wielopolu wzniesiono w 1484 roku. Stare kroniki podają jednak, że stały w tym miejscu cerkiew i pustelnia już w 1343 roku. Jadący tędy na Ruś Kazimierz Wielki miał ponoć widzieć wspomniane wyżej obiekty. Ta bardzo stara cerkiew miał przetrwać aż do 1865 roku, kiedy to rozebrano ją ze starości.

Cerkiew w Wielopolu do 1947 r. była częścią parafii w Tarnawie Górnej i wchodziła do składu leskiego dekanatu diecezji przemyskiej. W 1938 r. w Wielopolu mieszkało 595 grekokatolików. Ostatnim proboszczem przed II wojną światową był ks. Emil Perweneć.

Świątynia w kształcie krzyża greckiego, murowana, zbudowana została w 1939 r. Wybuch II wojny światowej i jej następstwa spowodowały, że cerkiew nie została ukończona i urządzona. Po 1947 roku nie była użytkowana. W latach 60. XX wieku znalazła się w rękach nielicznych tu wyznawców Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego. W 1991 r. świątynia powróciła do Ukraińskiej Cerkwi Greckokatolickiej. Po odzyskaniu cerkwi przeprowadzono remont (pracami opiekował się ks. Jan Łajkosz, a następnie ks. Jan Pipka). Na pobliskiej lipie zawieszono dzwon.

W latach 1991-1995 posługę kapłańską pełnił ks. Jan Łajkosz. Następnie proboszczem był ks. Jan Pipka (1995-2002), wikariuszem ks. Roman Walawka (2000-2001) oraz ks. Jan Hałuszka (od 16.07.2001-4.04.2002). Od 24 marca 2002 r. do 22 sierpnia 2007 roku był on administratorem parafii w Wielopolu. W 2003 r. cerkiew przejęta na własność od Skarbu Państwa przez Ukraińską Cerkiew Greckokatolicką.

Od 23.08.2007 r. do 14.11.2011 r. proboszczem był ks. Jarosław Wienc. W roku 2008 cerkiew została wpisana do rejestru zabytków. W tym roku udało się otrzymać w depozyt ramę ikonostasową namiestnego rzędu z carskimi i parą diakońskich wrót oraz 22 ikony od Działu Sztuki Cerkiewnej Muzeum-Zamku w Łańcucie. W 2009 roku położono nową granitową posadzkę w prezbiterium. Przystąpiono do częściowej renowacji ikonostasu, zostały wstawione nowe kolumny i 4 namiestne ikony. Dorobiony został drugi rząd ikon uwieńczony krzyżem.

W 2010 roku na parafialne święto Archanioła Michała (21.11) przy udziale duchowieństwa Dekanatu Sanockiego i wiernych postawiono przycerkiewny krzyż.

W 2011 roku z dofinansowania z Budżetu Urzędu Marszałkowskiego Województwa Podkarpackiego i Gminy Zagórz oraz swoim skromnym przeprowadzono prace konserwatorsko-remontowe pokrycia dachowego i części elewacji zabytkowej cerkwi.

Od 15.11.2011 do 20.08.2012 administratorem parafii był ks. Jarosław Czuchta. W 2012 roku udało się dokończyć elewacje zabytkowej cerkwi.

Od 21 sierpnia 2012 roku administratorem parafii jest ks. Bogdan Kiszko...



Do parafii należą: Kalnica, Zagórz
 
Porządek Mszy św.:
niedziele i święta: 11:45
 
Odpusty w parafii: 21 listopada
 
Księgi metrykalne:
Księgi Chrztów: do roku 2002 razem z Komańczą, od roku 2002 razem z Mokrem
Księgi Małżeństw: do roku 2002 razem z Komańczą, od roku 2002 razem z Mokrem
Księgi Zmarłych: do roku 2002 razem z Komańczą, od roku 2002 razem z Mokrem

Parafia Mokre


Cerkiew parafialna pod wezwaniem Przemienienia Pańskiego

Adres cerkwi:
 
38-542 Rzepedź; Mokre 119
 
Adres parafii:
 
38-542 Rzepedź; Mokre 119

Telefon: (013) 462-90-21

    

Rys historyczny:
 
W okresie międzywojennym Mokre wchodziło do składu parafii w Morochowie dekanatu sanockiego, a następnie do dekanatu bukowskiego diecezji przemyskiej, od 1934 r. do Apostolskiej Administracji Łemkowszczyzny. Cerkiew drewniana pod wezwaniem Ofiarowania Pańskiego zbudowana została w 1837  lub 1854 r. W 1936 r. w Mokrem mieszkało 627 grekokatolików. Ostatnim proboszczem był ks. Mikołaj Rybak.

Po wysiedleniu ludności ukraińskiej w latach 1946-47 w Mokrem pozostało niewiele rodzin. Cerkiew parafialna stała opuszczona, później przez jakiś czas odprawiano w niej nabożeństwa rzymskokatolickie. W 1961 roku cerkiew została przekazana Polskiemu Autokefalicznemu Kościołowi Prawosławnemu. Wierni na swoje nabożeństwa uczęszczali do Komańczy oddalonej o ponad 20 km. Po 1956 r. powraca część dawnych mieszkańców. Stopniowo nawiązują się kontakty towarzyskie, a z czasem i rodzinne, między nowymi osadnikami i dawnymi mieszkańcami. 

Pod koniec lat osiemdziesiątych XX wieku ks. Jan Pipka wraz z wiernymi zawiązał Komitet Budowy Cerkwi w Mokrem. W 1991 roku, mimo różnych trudności, wierni z wielkim entuzjazmem rozpoczęli budowę cerkwi. 20 sierpnia 1992 roku odbyła się główna uroczystość poświęcenia cerkwi. W Boskiej Liturgii uczestniczył Biskup przemyski Jan Martyniak, któremu towarzyszył biskup pomocniczy archieparchii lwowskiej Julian Woronowski oraz licznie zgromadzone duchowieństwo wraz z setkami wiernych z Polski, Ukrainy i zagranicy. Podczas Świętej Liturgii śpiewał chór parafialny, wkładając w to całe swoje serce.

We wnętrzu cerkwi znajduje się piękny trójstrefowy ikonostas z 1900 roku pochodzący ze wsi Stubianka, przekazany parafii w depozyt przez Dział Sztuki Cerkiewnej Muzeum-Zamku w Łańcucie.

Pierwszym proboszczem parafii w Mokrem był ks. Jan Pipka, który  mieszkał w Komańczy. W 2002 r. parafia zakupiła mieszkanie, w którym zamieszkał ks. Jan Hałuszka. W 2005 r., obok cerkwi została rozpoczęta budowa domu parafialnego, który zakończono w 2006 r. Równocześnie prowadzone były prace remontowe przy cerkwi i dzwonnicy, m.in. pomalowano dachy, zrobiono elewacje, przebudowano schody wejściowe i rozmalowano wnętrze cerkwi. Freski wykonał Marek Fabian.  

Parafia z olbrzymią wdzięcznością i wielkim wzruszeniem przyjmowała i gościła ikonę Matki Boskiej Częstochowskiej, figurę Matki Boskiej Fatimskiej oraz ikonę  Jarosławskiej Matki Boskiej Bramę Miłosierdzia.

W celu umocnienia w wierze kapłan zbiera swoich wiernych na majowe i czerwcowe nabożeństwa w cerkwi w Mokrem. Od 2007 roku, miesiąc listopad w Dekanacie Sanockim jest poświęcony Słudze Bożemu Metropolicie Andreju Szeptyckim. Podczas Boskiej Liturgii zanoszone są modlitwy o jego beatyfikację oraz odprawia się Akatyst do Jezusa Chrystusa za jego rozsławienie. Parafianie bardzo licznie i aktywnie uczestniczą w rekolekcjach wielkopostnych i nabożeństwach Wielkiego Postu. Grupa osób bierze udział w codziennej Służbie Bożej. Wierni wraz z kapłanem każdego roku z modlitwą odwiedzają miejsca byłych ukraińskich wsi: Zawadka Morochowska, Kamiane i Płonna. Wierni uczestniczyli we wszystkich przedsięwzięciach organizowanych przez struktury naszego Kościoła w Polsce, np.: Milenijne uroczystości 1000-lecia Chrztu Rusi-Ukrainy, Milenijne uroczystości z okazji 2000 roku, 400-lecie Unii Brzeskiej, pielgrzymki do Jarosławia.

W 2009 i 2011 roku wierni uczestniczyli w Pielgrzymce Dekanatu Sanockiego do świętych miejsc na Ukrainie m.in. Lwów, Zarwanica, Hlyniany, Pryłbyczi, Stradcz, Krechów, Uniów i wiele innych religijnych i historycznych miejsc. Od 2008 roku parafianie uczestniczą w corocznej pielgrzymce Rodzin Dekanatu Sanockiego do cudownej ikony Matki Boskiej z Łopienki, która znajduje się w cerkwi w Polańczyku, a także coroku biorą udział w uroczystych nabożeństwach w cerkwi Wniebowstąpienia Pańskiego w Uluczu.

Przed wielkimi świętami (Zmartwychwstanie Chrystusa, Boże Narodzenie oraz parafialne święto Przemienienie Pańskie) kapłan odwiedza chorych z Najświętszym Sakramentem.

Przy parafii działa chór, który powstał z inicjatywy ks. Jana Hałuszki. Przez cały rok są prowadzone repetycje, które prowadzi Jarosław Maszluch. To sprzyja integracji wiernych oraz uczeniu się nowych melodii i pieśni religijnych. Z inicjatywy  ks. Jarosława Wienc w roku 2011 chór przygotował melodie do Jutrzni Jerozolimskiej, która odprawiana jest w Wielki Piątek.

Dla pogłębienia wiadomości religijnych od 2008 roku wydawany jest dwutygodnik  "Parafialny wisnyk".

Corocznie (z małymi przerwami) w parafii organizowana jest parafialna „Kutia", która integruje wiernych nie tylko z parafii, a także z parafii Wysoczany i Wielopole. Organizowane są również projekcje filmów religijnych.

Nauczanie religii dzieci i młodzieży do dziś prowadzą duszpasterze. Na rozpoczęcie i zakończenie roku szkolnego dzieci i młodzież korzysta z sakramentu pokuty i uczestniczy w Liturgii św. Dzieci i młodzież parafialna bierze udział w „Sareptach" w Komańczy i w Nowicy. Organizowane są zabawy-choinki dla dzieci. Każdego roku dzieci i młodzież przygotowuje „Wertep" (trzy-cztery grupy kolędnicze). Od 2009 roku dzieci i rodzice uczestniczą w Dniu Rodziny organizowanym przez parafię i szkołę w Mokrem.

Posługę kapłańską pełnili następujący kapłani:

1.      Ks. Jan Pipka – w latach 1991-2001 – proboszcz,
2.      Ks. Juliusz Krawiecki – w latach 1991-1992 – wikariusz,
3.      Ks. Vasile Stoica – w latach 1993-1994 – wikariusz,
4.      Ks. Piotr Gaborczak – w latach 1994-1996 – wikariusz,
5.      Ks. Jan Mariak – w latach 1996-1997 – wikariusz,
6.      Ks. Roman Pełeszczyszyn – w latach 1998-2000 – wikariusz,
7.      Ks. Roman Walawka – w latach 2000-2001 – wikariusz,
8.      Ks. Jan Hałuszka – od 24.03.2002 do 22.08.2007 – administrator,
9.      Ks. Jarosław Wienc – od 23.08.2007 do 14.11.2011 – proboszcz,
10. Ks. Jarosław Czuchta - od 15.11.2011 do 20.08.2012 - administrator,


Od 21 sierpnia 2012 roku administratorem parafii  jest ks. Bogdan Kiszko…


Porządek Mszy św.:
niedziele i święta: 10:00
w święta nie będące dniami wolnymi od pracy: 10:00
 
Odpusty w parafii: 19 sierpnia
  
Księgi metrykalne:
Księgi Chrztów: od 2002 r.
Księgi Małżeństw: od 2002 r.
Księgi Zmarłych: od 2002 r.

Parafia Ustrzyki Dolne

    Cerkiew parafialna pod wezwaniem Zaśnięcia Najświętszej Marii Panny 

    Adres cerkwi:
    38-700 Ustrzyki Dolne; ul. Szkolna 7
     
    Adres parafii:
     38-503 Mrzygłód; Hłomcza 50
     
    Rys historyczny:
                Parafia w Ustrzykach Dolnych do 1947 r. wchodziła do składu ustrzyckiego dekanatu diecezji przemyskiej. W 1938 r. w Ustrzykach Dolnych mieszkało 1042 grekokatolików. Ostatnim proboszczem przed II Wojną był ks. Dymitr Panasewicz. Murowana cerkiew pod wezwaniem św. Michała i Zaśnięcia Najświętszej Marii Panny zbudowana została w 1847 r. z cegły i otynkowana. Świątynia dwudzielna, z prezbiterium zamkniętym półkoliście i prostokątną nawą szerszą od prezbiterium, należy do cenniejszych przykładów murowanej architektury cerkiewnej na terenie Polski południowo-wschodniej. W latach międzywojennych przeprowadzono wymianę dachu, na drewniane gonty nałożono blachę i dobudowano centralna kopułę. W 1937 r. przeprowadzono całkowity remont świątyni, przemalowano wnętrze. Znajdująca się w cerkwi ikona Zaśnięcia Najświętszej Bogurodzicy uzyskała ze Stolicy Apostolskiej status sanktuarium. Okoliczna ludność nawiedzała ustrzyckie sanktuarium Maryjne aż do roku 1942. Po regulacji granic w 1951 r. cerkiew była w dobrym stanie i przez około rok służyła jako kościół rzymskokatolicki. Po opuszczeniu cerkwi przez łacinników, władze miasta przeznaczyły cerkiew na magazyn materiałów budowlanych i części rolniczych. Z czasem liczba wiernych Kościoła Rzymskokatolickiego wzrosła tak, że miejscowy kościół nie mógł pomieścić wszystkich wiernych. Wówczas zlikwidowano magazyn, a z cerkwi utworzono ponownie łacińską świątynię. Jednak po niedługim czasie, przedstawiciele Kościoła Rzymskokatolickiego zorientowali się, iż koszt adaptacji i remontu zrujnowanej świątyni jest zbyt wysoki, postanowili więc wybudować nowy kościół. W tej sytuacji wiosną 1985 r. z inicjatywy ks. mitrata Teodora Majkowicza i niewielkiej garstki wiernych Kościoła Greckokatolickiego rozpoczęto prace remontowe. Otwarcie i poświęcenie świątyni nastąpiło 22 grudnia 1985 r. Pierwszym duszpasterzem był ks. mitrat Teodor Majkowicz. Kolejnym proboszczem został ks. Jan Łajkosz (1990-1995).W 1997 r. zrekonstruowano dzwonnicę, zamontowano dzwony pochodzące ze wsi Romanowa Wola, gdzie były zakopane przez 50 lat, a dzięki jednemu z byłych mieszkańców wsi Józefowi Dawidowi zostały odnalezione. Kolejny poważny remont został przeprowadzony jesienią 2002 r., wówczas to nastąpiła wymiana zewnętrznych tynków, dachu świątyni i odwodnienie fundamentów, remont został zrealizowany dzięki ofiarności ks. abp Jana Martyniaka. Na przełomie wiosny i lata 2005 r. staraniem ks. Ireneusza  i wiernych wykonano elewację zewnętrzną świątyni, odnowiono zniszczoną polichromię i wewnętrzne tynki, dokończono budowę ogrodzenia świątyni wraz z bramą wejściową. Uroczystego poświęcenia odnowionej świątyni dokonał metropolita abp Jan Martyniak w święto Zaśnięcia NMP w 2005 r. Na przełomie lat 2006-2007 wymieniono okna świątyni, które zostały sfinansowane z funduszy MSWiA i bezcennej pomocy pani Stanisławy Staeven - Naczelnika Wydziału Funduszu Kościelnego.
    Proboszczem parafii był ks. Ireneusz Kondrów. 17 sierpnia 2009 r. ks. Roman Kiłyk został mianowany wikariuszem tejże parafii, a od 27 kwietnia 2010 r. do 5 sierpnia 2013 r. był jej administratorem. Od 6 sierpnia 2013 r. proboszczem parafii jest ks. Mikołaj Kostecki. 
     
    Do parafii należą: Berezka, Bereźnica, Chmiel, Czarna Górna, Dźwiniacz, Glinne, Hoszów, Huzele, Lesko, Leszczowate, Łobzew, Olszanica, Ropienka, Rudenka, Skorodne, Teleśnica, Uherce Mineralne, Ustjanowa Dolna, Wola Matiaszowa, Zatwarnica, Żłobek
     
    Porządek Mszy św.:
    niedziele i święta: 11:15
    w święta nie będące dniami wolnymi od pracy: 10:30
     
    Księgi metrykalne:
    Księgi Chrztów: od 1990 r.
    Księgi Małżeństw: od 2004 r.
    Księgi Zmarłych: od 1991 r.

    Parafia Hłomcza

    Cerkiew parafialna p.w. św. Proroka Eliasza i św. Rodziny
     
     
    Adres cerkwi:
    38-503 Mrzygłód; Hłomcza 50
     
    Adres parafii:
    38-503 Mrzygłód; Hłomcza 50
       
    Rys historyczny:
     
    Wieś Hłomcza istniała już w czasach Rusi Halickiej, założono ją na prawie ruskim przed 1340 rokiem. W 1935 roku było tu 726 grekokatolików (według innych danych 710 Ukraińców na 790 mieszkańców wsi). Działała dwuklasowa, dwujęzyczna szkoła i czytelnia „Proswity". W roku 1945 większość miejscowej ludności ukraińskiej została wysiedlona na teren obwodu tarnopolskiego Ukraińskiej Republiki Radzieckiej, wraz z wiernymi wyjechał proboszcz greckokatolicki ks. Mikołaj Aroneć. Pozostała we wsi ludność ukraińska z jakichś przyczyn w 1947 r. nie została deportowana na ziemie zachodnie Polski i pozostała na miejscu. W roku 1947 Kościół Greckokatolicki w Polsce uległ likwidacji i przechodzi do podziemia. Pozostali we wsi Ukraińcy po 1956 r. podjęli działania mające na celu odnowienie działalności parafii greckokatolickiej. W tym celu wierni zwracali się o pomoc do ówczesnego prymasa Polski Stefana Wyszyńskiego, jak również do władz państwowych PRL, jednak bez skutku. Po jednym z takich listów wysłanych do władz państwowych, do wiernych w Hłomczy zamiast kapłana greckokatolickiego przyjechał duchowny Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego. Mieszkańcy wsi zdecydowali się wówczas przyjąć kapłana prawosławnego do czasu, gdy Kościół Greckokatolicki będzie znów mógł działać legalnie. W 1989 r., gdy Kościół Greckokatolicki w Polsce odzyskuje osobowość prawną, wówczas wierni parafii Hłomcza powracają na jego łono.
     
    Pierwszym administratorem odnowionej parafii został ks. Jan Łajkosz, który przebywał na parafii w latach 1990-1995. Z jego inicjatywy przeprowadzony został remont cerkwi i plebani. Kolejnymi administratorami byli: ks. Roman Pełeszczyszyn (do 8.07.1997), ks. Roman Kawecki (do 15.08.1998), ks. Oleksy Kujbida (od 15.08.1998). Administratorem parafii od 2003 r. jest ks. Ireneusz Kondrów. W 2004 roku utworzono Caritas parafii i podjęto działania mające na celu otwarcie domu pomocy społecznej im. metropolity A. Szeptyckiego.
     
    Drewniana świątynia w Hłomczy została wzniesiona w 1859 r. Cerkiew o konstrukcji zrębowej, oszalowana deskami, trójdzielna, prezbiterium zamknięte prostą ścianą, z nawą na rzucie wydłużonego prostokąta i babińcem nie wyodrębnionym na bryle, należy do cenniejszych przykładów ukraińskiej drewnianej architektury cerkiewnej na terenach dzisiejszej Polski. We wnętrzu świątyni zachowało się cenne wyposażenie z połowy XIX w., szczególnie wyróżnia się ikonostas z XIX w. utrzymany w charakterze późnobarokowym.
     
    XVII wieczne ikony pochodzące z poprzedniej cerkwi z Hłomczy, do 1945 r. znajdowały w kolekcji ukraińskiego muzeum „Łemkiwszczyna" w Sanoku, zaś obecnie w miejscowym Muzeum Historycznym. We Lwowie zachował się także statut hłomeckiego Bractwa Cerkiewnego z 1677 r. (jeden z najstarszych wiejskich statutów w przemyskiej eparchii), a także księgi urzędu wójtowskiego z lat 1664-1846 oraz przywileje królewskie z lat 1703-1744. Liturgiczne starodruki pochodzące z XVII i XVIII wieku, które zachowały się w miejscowej cerkwi, w połowie lat 90-ych XX w. zostały przekazane do greckokatolickiego Archiwum Archidiecezjalnego w Przemyślu.
    Proboszczem parafii był ks. Ireneusz Kondrów. 17 sierpnia 2009 r. ks. Roman Kiłyk został mianowany wikariuszem tejże parafii, a od 27 kwietnia 2010 r. do 5 sierpnia 2013 r. był jej administratorem. Od 6 sierpnia 2013 r. proboszczem parafii jest ks. Mikołaj Kostecki.
      
    Porządek Mszy św.:
    niedziele i święta: 7:30
    w święta nie będące dniami wolnymi od pracy: 17:00
     
    Odpusty w parafii: 2 sierpnia (św. Eliasza Proroka)
     
    Księgi metrykalne:
    Księgi Chrztów: od 1990 r.
    Księgi Małżeństw: od 1991 r.
    Księgi Zmarłych: od 2004 r.

    Parafia Sanok

    Cerkiew parafialna pod wezwaniem św. Dymitra 
     
    Adres cerkwi:
    38-500 Sanok; ul. Aleja Najświętszej Marii Panny 18

    Adres parafii:
    38-503 Mrzygłód; Hłomcza 50
      
    Rys historyczny:
    Święta Góra Dąbrówki Ruskiej gromadzi wokół Bożego Ołtarza wschodnich chrześcijan od roku 1573, który już w roku 1592 odnowili komunię z Rzymem - cztery lata przed Unią Brzeską i sto lat wcześniej niż cerkiew sanocka. W 1867 r. na miejscu drewnianej świątyni zbudowana została cerkiew murowana, która jako filialna wchodziła do składu parafii w Sanoku. Parafia w Sanoku do 1934 r. wchodziła do składu diecezji przemyskiej, a następnie do Apostolskiej Administracji Łemkowszczyzny. W 1936 r. Dąbrówce Ruskiej mieszkało 615 grekokatolików. Ostatnim proboszczem przed II Wojną był ks. Emilian Konstantynowicz. Po akcji „Wisła" i wysiedleniu ostatnich, żyjących we wsi Ukraińców, w 1947 r. świątynie przejmują łacinnicy. Na przełomie lat 1960/70 podejmowali oni próby budowy nowego kościoła, który miał stanąć na miejscu cerkwi, jednak ówczesne władze komunistyczne nie wyraziły na to zgody. Zdołano jednak do istniejącej cerkwi dobudować kościół, którego modernistyczna architektura bezwzględnie kłóci się z bizantyjskim sacrum.

    Minęły dziesięciolecia i w 1995 r. mury cerkwi znów usłyszały ojczyste modlitwy. Chociaż reaktywacja parafii w Sanoku miała miejsce 14 września 1991 r., to jednak pierwsze nabożeństwo odbyło się na Boże Narodzenie 1995 r. Należy zaznaczyć, iż początki odnowionej parafii greckokatolickiej nie były łatwe, gdyż wierni kościoła rzymskokatolickiego nie chcieli udostępnić cerkwi dla nabożeństw. Dopiero po interwencji ks. arcybiskupa Jana Martyniaka u ks. arcybiskupa Józefa Michalika, grekokatolicy otrzymali możliwość modlenia się w swej dawnej świątyni. Pierwszym administratorem parafii greckokatolickiej p.w. św. Dymitra w Sanoku-Dąbrówce Ruskiej był ks. Jan Łajkosz. Prawie przez 10 lat grekokatolicy byli gośćmi we własnej świątyni. W 2004 r. administrator parafii ks. Ireneusz Kondrów podjął działania mające na celu odzyskanie cerkwi na własność. Po ponad rocznym zmaganiu się z łacińską biurokracją, obiekt ten powrócił do pierwotnego właściciela Kościoła Greckokatolickiego. W latach 2004-2006 świątynia przeszła gruntowny remont: została oddzielona od kościoła rzymskokatolickiego; wykonano freski; wybudowano ikonostas, w którym znalazły się dawne carskie wrota, ikony dwunastu apostołów zostały przekazane przez anonimowego mieszkańca Sanoka-Dąbrówki, namiestne ikony i deissis pochodzą prawdopodobnie z nieistniejącej cerkwi z Woli Sękowej i zostały przekazane przez proboszcza parafii rzymskokatolickiej z Nowotańca. Parafia otrzymała również od OO. Franciszkanów pastorał, ewangeliarz i krzyż procesyjny, należący do ostatniego Administratora Łemkowszczyzny ks. Aleksandra Malinowskiego. Kuria greckokatolicka przekazała parafii w Sanoku: kywot (tabernakulum), ikonę św. Dymitra i krzyż procesyjny. W końcowej fazie remontu został wykonany ołtarz z baldachimem, który poświęcił ks. abp Jan Martyniak 8 listopada 2005 r. Do ołtarza włożono relikwie błogosławionego bp. Jozafata Kocyłowskiego. Po zakończeniu uroczystości, jako wyraz wdzięczności za poświęcenie odnowionej cerkwi parafia przekazała bezcenny pastorał Apostolskiej Administracji Łemkowszczyzny na ręce abp Jana Martyniaka. Z funduszy MSWiA, oraz dzięki pomocy Naczelnika Wydziału Funduszu Kościelnego p. Stanisławy Staeven, parafia w latach 2005-2006 wykonała odwodnienie i osuszenie fundamentów świątyni, a w latach 2006-2007 zostały wymienione okna.
    Proboszczem parafii był ks. Ireneusz Kondrów. 17 sierpnia 2009 r. ks. Roman Kiłyk został mianowany wikariuszem tejże parafii, a od 27 kwietnia 2010 r. do 5 sierpnia 2013 r. był jej administratorem. Od 6 sierpnia 2013 r. proboszczem parafii jest ks. Mikołaj Kostecki.
     
    Do parafii należą: Pakoszówka, Sanok, Zabłotce
     
    Porządek Mszy św.:
    niedziele i święta: 9:00 

    Odpusty w parafii: 8 listopada

    Księgi metrykalne:
    Księgi Chrztów: od 1990 r.
    Księgi Małżeństw: od 2004 r.
    Księgi Zmarłych: od 1991 r.