19 grudnia - Świętego Mikołaja Cudotwórcy

19 grudnia Cerkiew Greckokatolicka wspomina świętego Mikołaja Cudotwórcę (ur. ok. 270 roku w Patarze w Azji Mniejszej, zm. ok. 345 roku lub 352 roku.) Z dawien dawna nasz naród czcił świętego Mikołaja. Nie było domu, w którym nie można było spotkać ikony Świętego Mikołaja. W cerkwi w ikonostasie ma swoje szczególne miejsce, w rzędzie namiestnych ikon.  Imię świętego Mikołaja jest znane i lubiane w wielu krajach i na wschodzie, i na zachodzie. Nawet kraje, w których nigdy nie był, uważają go za swego patrona i orędownika przed Bogiem. Zwraca się do niego ucząca się młodzież, matki modlą się do niego o swe dzieci, chorzy proszą go o uzdrowienie. Święty wszystkim wydaje się być bliskim, dostępnym, szybkim pomocnikiem.

Święty Mikołaj urodził się w Małej Azji, pod koniec III wieku. Jego rodzice byli dobrymi, pobożnymi chrześcijanami, mimo że w tym czasie chrześcijaństwo było jeszcze prześladowane Rodzinne życie Mikołaja płynęło szczęśliwie i spokojnie. Chłopak od dzieciństwa kochał modlitwę i cerkiewne nabożeństwa, a kiedy wyrósł, z radością przyjął święcenia kapłańskie z rąk swego wuja, biskupa Mikołaja. Będąc duchownym, święty nie tylko odprawiał nabożeństwa, ale troszczył się o powierzonych mu chrześcijan i nie tylko. Często pomagał ludziom w tajemnicy przed wszystkimi, tak że nie wiedzieli oni skąd i kiedy przychodziła pomoc.

Choć minęło od jego śmierci ponad tysiąc sześćset lat, to poprzez swoją ofiarną miłość i bogate miłosierdzie wiecznie żyje w sercach milionów ludzi. A jego miłość do bliźniego każdego razu symbolicznie odżywa w dniu jego święta po całym świecie, kiedy on obdarowuje dzieci  i starszych swoimi podarunkami.