Kościół Wschodni dziś obchodził Niedzielę Przebaczenia. Jest to ostatnia niedziela przed Wielkim Postem, zwaną również Niedzielą Syropusną. W tym dniu wspomina się Prarodziców, którzy poprzez swoje nieposłuszeństwo ściągnęli na siebie gniew Boży i zostali wygnani z raju. Grzech Adama i Ewy jest przestrogą przed negowaniem Bożego Słowa, zaś post jest sposobem powrotu do jedności z naszym Stwórcą, a przez to do jedności z bliźnim i z samym sobą.
I tak u zarania Postu rozważamy dolę Adama. Z powodu skosztowania zakazanego owocu Adam wygnany został z raju. Siadł wówczas pod rajem i tak lamentował: „O, biada mi (...) Złamałem Boży nakaz i pozbawiłem się przez to błogosławieństwa! Raju święty, raju dla mnie zasadzony a teraz z winy Ewy dla mnie zamknięty! Racz wstawić się do Stwórcy, bym znowu korzystać mógł z twego kwiecia”. Na to tak odparł Adamowi Zbawiciel: „Ja nie chcę, by moje stworzenie ginęło, pragnę, by dostąpiło ono zbawienia i przyszło do poznania prawdy. Nikogo, kto zwróci się do Mnie, nie odtrącę...”.
W tym dniu Kościół Wschodni ma piękną praktykę pojednania przed rozpoczęciem Wielkiego Postu, który rozpoczyna się w poniedziałek po tej niedzieli. Praktyka po jednania powstała w klasztorach, ale przyjęła się także w rodzinach.
Wieczorem w cerkwiach odprawiane są nieszpory połączone z obrzędem przebaczenia sobie win. W cerkwiach, gdzie nie ma możliwości odprawienia nieszporów, obrzęd przebaczenia odbywa się po Eucharystii. Podczas środowej wieczerni na powitanie Postu śpiewa się taki piękny hymn:
Oto nadeszła wiosna Postu,
przyszło światło pokuty!
Naprzód, bracia!
Oczyszczajmy się
od wszystkiego zła,
wołając do Dawcy Światła:
O, kochający ludzi, Chwała Tobie!
Niech Wielki Post będzie dla każdego z nas czasem duchowego wzrostu i napełni nas radością ze spotkania z Zmartwychwstałym Jezusem Chrystusem naszym Zbawicielem.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz