wtorek, 28 lutego 2012

CERKWIE KARPACKIE NA LIŚCIE UNESCO?

Szesnaście drewnianych cerkwi położonych w Karpatach, na terenie Polski i Ukrainy, ma szansę znaleźć się na Liście Światowego Dziedzictwa Kulturowego UNESCO. Ich niecodzienna, transgraniczna kandydatura, będąca inicjatywą ministerstw kultury obu państw, została w styczniu br. przedstawiona w siedzibie tej agendy ONZ w Paryżu. Rozpatrywana będzie najprawdopodobniej na 36. sesji Komitetu Światowego Dziedzictwa UNESCO, jaka odbędzie się w dniach 24 czerwca - 6 lipca br. w Petersburgu.

Na liście znalazło się osiem obiektów leżących na Ukrainie (na Zakarpaciu, w województwie iwanofrankowksim i lwowskim) oraz osiem w Polsce (w województwie podkarpackim i małopolskim). W Polsce są to: cerkiew św. Paraskiewy w Radrużu (obecnie filia Muzeum Kresów w Lubaczowie), cerkiew Narodzenia Przenajświętszej Bogurodzicy w Chotyńcu (obecnie filialna cerkiew greckokatolicka), cerkiew św. Michała Archanioła w Smolniku (obecnie kościół filialny rzymskokatolicki), cerkiew św. Jakuba Młodszego Apostoła w Powroźniku (obecnie kościół parafialny rzymskokatolicki pw. św. Jakuba Młodszego Apostoła), cerkiew Opieki Bogurodzicy w Owczarach (obecnie kościół filialny rzymskokatolicki), cerkiew św. Paraskiewy w Kwiatoniu (obecnie kościół filialny rzymskokatolicki), cerkiew św. Michała Archanioła w Brunarach Wyżnych (obecnie kościół parafialny rzymskokatolicki pw. NMP Wniebowziętej) oraz cerkiew św. Michała Archanioła w Turzańsku (obecnie filialna cerkiew prawosławna).
Najstarsze zachowane drewniane cerkwie w obszarze polskich i ukraińskich Karpat pochodzą z przełomu XV i XVI w. O ich wyjątkowości świadczy m.in. różnorodność stylistyki i formy, stanowiąca jednocześnie powiązaną ze sobą spójną całość. Świątynie są zachowane w historycznej postaci, dzięki czemu stanowią zabytki o szczególnym znaczeniu. Ich walory prezentują cechy charakterystyczne dla regionu, a jednocześnie wyróżniają budowle w skali ponadregionalnej. Stanowią doskonały przykład integracji walorów kulturowych i przyrodniczych lokalnego krajobrazu. To właśnie drewniane budownictwo sakralne stało się wyznacznikiem odmienności kulturowej polskich i ukraińskich Karpat.
IDK 27.02.2012 / pb (KAI/SIR/MKiDN) / Warszawa, Kijów
za: www.cerkiew.net.pl

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz