Wniebowstąpienie Pańskie

Wniebowstąpienie Pańskie świętują jutro wierni Kościołów Wschodnich. Święto to kończy również czterdziestodniowy okres paschalny, kiedy to wierni pozdrawiali się słowami: "Chrystos Woskres", czyli Chrystus Zmartwychwstał. 

Święto to jest jednym z najstarszych świąt chrześcijańskich i ustanowione zostało około IV wieku. Przypomina wydarzenie z historii zbawienia, że Chrystus, wstąpił do nieba i zasiadł po prawicy Ojca (por. Mk 16,16-20; Łk 24,50-53; Dz. Ap. 1,4-12). Należy do świąt ruchomych, uzależnionych od daty Wielkanocy.

Wniebowstąpienie ma jeden dzień przedświąteczny i siedem dni poświątecznych. Obchody święta rozpoczynają się w cerkwiach wieczorem od Wielkiej Weczirni. Troparion święta (modlitwa liturgiczna zawierająca treść teologiczną obchodu) brzmi: „Wzniosłeś się w chwale, Chryste, Boże nasz czyniąc radość swoim uczniom przez obietnicę zesłania Ducha Świętego i zapewnienie ich przez Twe błogosławieństwo, żeś Ty jest Syn Boży – Zbawiciel świata”.

Wniebowstąpienie Pańskie, które jest ukoronowaniem Zmartwychwstania, należy do 12 Wielkich Świąt. Opis okoliczności Wniebowstąpienia, czytany w czasie nabożeństwa przestawia smutek apostołów i błogosławieństwo udzielone im przez Chrystusa. Zapowiada również obietnice dane przez Pana Jezusa – zesłanie Ducha Świętego i jego powtórne przyjście.

A oto miejsce, zwane Górą Oliwną, z której Jezus Chrystus wstapił do nieba.

Góra Oliwna jest częścią wzniesienia ciągnącego się w kierunku Jerycha i Betsaidy, położonego na wschód od Jerozolimy, po drugiej stronie doliny Cedronu, na wysokości 850 m n. p. m. 

Znajduje się blisko Świątyni Jerozolimskiej, w odległości „drogi szabatowej”, czyli około 1 kilometra (taką odległość mógł pokonać wierzący Żyd, aby nie złamać przepisów związanych z przestrzeganiem szabatu). 

W czasach Starego Testamentu znajdowało się na niej miejsce kultu Boga Jahwe (2 Sm 15,30-32), w jej pobliżu oddawano też cześć bóstwom pogańskim (1 Krl 11,7; 2 Krl 23,13). Była uważana za miejsce oczekiwanego przyjścia Mesjasza (Za 14,4). 

Z Górą Oliwną związane są wydarzenia ważne w życiu Jezusa: tu spędzał noce podczas publicznej działalności w Jerozolimie (J 8,1) przychodził na modlitwę (Mt 24,3; 26,30, Łk 21,37), wygłosił mowę, w której zapowiedział koniec świata (Mk 13,3nn), stąd rozpoczął triumfalny wjazd do Jerozolimy (Łk 19,29nn; Mt 21,9) i płakał nad trwającym w grzechu Świętym Miastem (Łk 19,41). 

W ogrodzie Getsemani, położonym po zachodniej stronie, modlił się przed męką, został zdradzony przez Judasza i pojmany (Mk 14,26). Stąd wreszcie wstąpił do nieba (Dz 1,12).